Het aantal crematies in Nederland stijgt jaarlijks ten opzichte van het aantal begrafenissen. Ook al verzorgen wij geen crematies op St. Petrus Banden, wij bieden wel verschillende mogelijkheden voor het plaatsen van de as van een overledene op onze begraafplaats.
We informeren u graag over zaken als:
Wat gebeurt er met de as van een overledene?
Wat mag er wel en niet met de as en urn na een crematie?
Mag u een urn mee naar huis nemen?
Mag u de as overal uitstrooien?
Na de crematie wordt in Nederland de as van een overledene een maand bewaard in een crematorium. Dit is wettelijk bepaald. De as wordt veelal ongeveer tot zes maanden na de crematie kosteloos bewaard in het crematorium. Hierna wordt voor het bewaren van as kosten in rekening gebracht of de as wordt door het crematorium zelf verstrooid. Een medewerker van het crematorium overleggen na een maand met u hoe de as verder bewaard of verstrooid wordt. U neemt dan een besluit over wat u wilt doen met de as. De as wordt vervolgens in een standaard asbus geplaatst. De asbus is de urn waarin het crematorium de as van uw dierbare opbergt, meestal van metaal of kunststof.
As bijzetten in een bestaand (familie)graf - asbijzetting - kan dat?
Met toestemming van zowel de rechthebbende (huurder) als de eigenaar van de begraafplaats is het mogelijk de as bij te zetten in een bestaand graf. U kunt ook een urn op een graf laten plaatsen of de as kan over een familiegraf verstrooid worden. Nabestaanden mogen de verstrooiing zelf doen, maar u kunt dit ook uitbesteden.
Heeft u vragen?
Wat kan u nog meer met de as doen?
Tot 1994 bepaalde de wet dat de urn in het crematorium moest blijven. Tegenwoordig mag de as mee naar huis. U kunt een mooie plek creëren thuis voor de urn, omringd door foto's en andere herinneringen. Wilt u liever de urn een plek geven op onze begraafplaats? De urn kan worden bijgezet bij een bestaand (familie) graf. Ook bieden wij plaats in prachtige columbaria / urnenmuren op onze begraafplaats. Uiteraard kunt u ook kiezen om de urn te plaatsen in een urnengalerij / columbarium bij een crematorium naar keuze.
Mag ik thuis alles doen met de as?
In principe wel. U mag de urn ergens thuis neerzetten of in de eigen tuin begraven of bijzetten. De as zit niet los in de urn, maar altijd in een asbus of in een ashoes. Blijft de as in de urn dan moeten asbus of ashoes wel gesloten blijven en moeten naam en crematoriumnummer twintig jaar lang leesbaar blijven. Dat is belangrijk, want als later een nieuwe bewoner de tuin omspit en de urn vindt, kan hij de urn bij het crematorium terugbezorgen.
Mag ik de as overal verstrooien?
U dient toestemming te hebben van de eigenaar van de grond. Stel dat de overledene graag in het bos wandelde en u wilt daar de as verstrooien, dan heeft u toestemming nodig van Staatsbosbeheer. Verstrooit u de as in uw eigen tuin, dan is dat geen probleem.
U kunt de as zelf verstrooien. U kunt de as ook laten verstrooien door het uitvaartcentrum / crematorium, waar u al dan niet bij aanwezig bent.
De mogelijkheid bestaat om de as op een bestaand (familie) graf te verstrooien. Dit gebeurt meestal op het familiegraf zelf of in een bescheiden kuiltje onder de gedenksteen, speciaal gegraven voor de gelegenheid. Hiervoor is een toestemming nodig van de rechthebbende (de huurder) en de eigenaar van de begraafplaats. Indien men dit wenst mogen de nabestaanden de verstrooiing zelf doen (op de begraafplaats onder begeleiding van een medewerker). Aan beide mogelijkheden zijn kosten verbonden.
Van wie is de as?
De as is eigendom van de persoon die het opdrachtformulier van de uitvaartondernemer heeft ondertekend. Dit leidt wel eens tot verwarring, vandaar dat we dit stuk extra toelichten. Stel dat een dochter de uitvaart van haar moeder bespreekt met de uitvaartondernemer en namens de nabestaanden de opdracht tot crematie ondertekent, dan is zij (en niet haar vader) automatisch rechthebbende van de as. Zij is dan ook de enige rechthebbende die de as na vier weken van het crematorium meekrijgt.
Nabestaanden kunnen vragen of het crematorium de as wil verdelen. Bijvoorbeeld dat een deel van de as in een urn gaat en een deel in een hangertje of medaillon. Op die manier kunnen meerdere nabestaanden een dierbare dicht bij zich hebben. De rechthebbende van de as is de enige die opdracht tot eventuele verdeling van de as kan geven.
